W 3. niedzielę pasyjną 7 marca 2021 roku ks. Dariusz Madzia został wprowadzony w urząd proboszcza Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Istebnej.
Wprowadzenia dokonał zwierzchnik diecezji cieszyńskiej bp Adrian Korczago w asyście ks. Janusza Sikory, emerytowanego proboszcza parafii ewangelickiej w Cieszynie oraz ks. radcy Marka Londzina, proboszcza parafii w Dzięgielowie.
Biskup Adrian Korczago oparł swe przemówienie o tekst hasła tygodnia: „Żaden, który przyłoży rękę do pługa i ogląda się wstecz nie nadaje się do Królestwa Bożego” Łk 9,62. Podkreślał, że „na kartach Ewangelii wg Łukasza została zawarta niezwykle zwięzła, a zarazem bardzo konkretna optyka postrzegania rzeczywistości, będąca cennym wskazaniem dla osób gotowych podejmowania się służby na rzecz Bożej sprawy. Spojrzenie przed siebie ma w niej decydujące znaczenie. Wpisując to spojrzenie w kontekst niedzieli Oculi nie mamy najmniejszych wątpliwości, że przeżywanie Królestwa Bożego wiąże się ze skierowaniem oczu na Pana. Nieustające zapatrzenie się w Niego sprawia, że człowiek zaczyna tracić chęć „oglądania się wstecz”, co w pełni będzie naszym udziałem, gdy zobaczymy naszego Zbawiciela twarzą w twarz. Nieprzerwany kontakt wzrokowy z życiowym Przewodnikiem pozwala wkraczać w nieznane bez zbędnej trwożliwości, w poczuciu niezbędnego bezpieczeństwa. Dodaje odwagi, by nie unikać wyzwań, ale je podejmować wiedząc w każdy czas, że nie jesteśmy sami. Łaski strumienie dane nam jest czerpać z Chrystusowego krzyża. To w nim znajdujemy wszelką zachętę do służby także tej związanej z przewodzeniem zborowi, przykładaniem ręki do pługa, by przeorywać, ale i siać, motywować innych do przykładania się do dzieła, do którego wszyscy zostaliśmy powołani. „Oglądanie się wstecz” może paraliżować nasze działanie, bo nie dostrzeżemy efektów naszej służby”.
Biskup przywołał także treść piosenki nieznanego autora, do której muzykę napisał Zbigniew Preisner, wykonywaną przez artystów Piwnicy pod Baranami, akcentując, że dobrze oddaje ona złożoność proboszczowania:
„Musimy siać choć grunta nasze marne
Choć nam do orki pługów brak i bron
Musimy siać choć wiatr porywa ziarno
Choć w ślad za siewcą kroczą stada wron
Musimy siać nie wiedząc w którą stronę
Poniesie wiatr i w ziemię rzuci siew
Nie wiedząc kto i gdzie pozbiera plony
W dożynki czyj radosny huknie śpiew
Nie wolno nam ni sił ni dnia marnować
Musimy siać musimy tworzyć cud
Nie wolno nam po spichrzach ziarna chować
Na świecie głód na świecie ciągle głód
A nas tak mało tych co mogą ponoć
Ze swych spichlerzy szczyptę braciom dać
I niech nie przy nas wzejdzie ruń zielona
My róbmy swoje my musimy siać”.
Biskup wskazywał, że „musimy siać, bo nadal panuje głód Słowa Bożego, naszym zadaniem jest tworzyć cud (…), bo naszym przeznaczeniem nie jest rezygnacja, ale zapał; nie wątpliwości, ale otwartość na nowe; nie wycofanie się, ale podejmowanie wyzwań (…) Żaden z nas, zatem również proboszcz jeśli przykłada rękę do pługa i ogląda się wstecz nie nadaje się do Królestwa Bożego. Obyśmy byli zdatnymi do służby w Bożym Królestwie. Amen”.
Kazanie podczas nabożeństwa w oparciu o tekst z listu apostoła Pawła do Efezjan 5,1-8 wygłosił ks. Dariusz Madzia. Wskazywał, że „nieraz w świecie dostrzegamy ludzi, którzy dla doraźnych korzyści, są w stanie szybko zmienić swoje poglądy. Są sfery życia, w których trudno jest mówić o stałości człowieka. Bo kieruje nim inna wartość i cel, dla którego jest w stanie poświęcić wszystko. Stałość Jezusa w Jego działaniu opierała się na miłości, którą skierował ku ludziom potrzebującym Bożego odkupienia. Celem Jego działania było i jest ostateczne dobro człowieka. Nie działał dla siebie, ale dla innych, czyniąc nas ważniejszymi od siebie samego. To jest wzór miłości, który bardzo trudno przychodzi naśladować, ponieważ każdy człowiek w jakimś stopniu jest podszyty egoizmem, co wychodzi na jaw w sytuacji, gdy przychodzi dokonywać nam wyboru pomiędzy naszym dobrem, a dobrem bliźniego”. Duchowny podkreślał, że „Chrystus dał i stale daje nam przykład przebaczenia i pojednania. To jest najtrudniejsza kwestia do wykonania z naszej strony. Ilekroć udaje się nam wprowadzić ją w życie, możemy powiedzieć, że postępujemy jako dzieci światłości. Bo przebaczenie, pojednanie jest najtrudniejszą miłością. A taką miłością objął nas sam Bóg w swym Synu”.
Podczas nabożeństwa wystąpił parafialny zespół CDN.
Ks. Dariusz Madzia urodził się 9 czerwca 1977 roku w Cieszynie. W 1997 roku rozpoczął studia teologiczne na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, które ukończył w 2001 roku. 14 lipca 2002 roku został ordynowany w wiślańskim kościele Piotra i Pawła na duchownego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i skierowany z dniem ordynacji na stanowisko wikariusza do parafii w Cieszynie, w której uprzednio odbywał staż przedordynacyjny.
W roku 2006 objął jako proboszcz-administrator parafię w Legnicy, by po czterech latach powrócić do pracy w cieszyńskiej parafii. W latach 2016-2019 pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Ewangelickiego, prowadzącego placówki edukacyjne w Cieszynie.
W marcu 2019 roku objął funkcję proboszcza-administratora w Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Istebnej.
Jest żonaty, ma dwójkę dzieci.