W piątek 21 czerwca, podczas zakończenia roku szkolnego odsłonięto tablice pamiątkową poświęconą ekspertowi włókiennictwa prof. Leonowi Unickiemu. W uroczystości brał udział bp Adrian Korczago.
Bielska Szkoła Przemysłowa obchodzi w tym roku 160. rocznicę istnienia. Jednym z ważniejszych punktów obchodów jubileuszu było odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej ekspertowi włókiennictwa prof. Leonowi Unickiemu, który przyczynił się do rozwoju placówki.
W uroczystym odsłonięciu tablicy wzięli udział m.in. krewni prof. Unickiego, prezydent Bielska-Białej Jarosław Klimaszewski, biskup Adrian Korczago, który przypomniał, że prof. Unicki był nie tylko nauczycielem, ale również członkiem bielskiej rady parafialnej. Zasiadał również w Synodzie Diecezjalnym był kuratorem diecezji. Był członkiem Synodu Kościoła oraz wiceprezesem Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.
Po odsłonięciu tablicy wygłoszono okolicznościowy referat przybliżający postać prof. Unickiego. Następnie odbyło się wręczenie świadectw i upominków dla wyróżniających się uczennic i uczniów,
a także krótki program artystyczny.
Unicki Leon primo voto Unucka (1897 – 1970)
Inżynier Leon Unicki (Unucka) urodził się 15 czerwca 1987r. Po ukończeniu gimnazjum w Cieszynie,
w 1915 r. rozpoczął studia medyczne w Wiedniu, które przerwał z powodów materialnych. W 1916 r. został powołany do armii austriacakiej, a w październiku 1918 r. uczestniczył w przewrocie wojskowym i rozbrajaniu zaborców. W 1920 r. rozpoczął studia w Szkole Technicznej w Badenbach, które ukończył w 1922 r.
W 1923 r. został asystentem w Państwowej Wyższej Szkole Przemysłowej w Bielsku, gdzie później został nauczycielem budowy maszyn i technologii włókienniczej. W 1933 r. objął kierownictwo warsztatów włókienniczych. Pełnił funkcję biegłego sądowego ds. włókiennictwa, członka komisji BHP, arbitra
w sporach płacowych, a także współpracował z różnymi instytucjami przy opracowaniu przepisów technicznych i standardów tkanin.
Podczas II wojny światowej został więźniem obozu Dachau, a po zwolnieniu pracował jako ślusarz
w Cieszynie. Po wojnie organizował naukę w szkole i odbudowę przemysłu włókienniczego w Bielsku. Był dyrektorem technicznym Zjednoczenia Przemysłu Wełnianego, a później kierownikiem laboratoriów branżowych.
Od 1960 r. poświęcił się pracy pedagogicznej w Technikum Włókienniczym. Był aktywnym członkiem różnych stowarzyszeń włókienniczych, założycielem i przewodniczącym Stowarzyszenia Włókienników Polskich w Bielsku. Zmarł 14 września 1970 r. w Londynie.
Zdjęcia: dziennikzachodni.pl
